Oordelen, ik doe het de hele dag.
Jij waarschijnlijk ook.
En al helemaal als je een juridisch conflict hebt. Of als er een conflict op de loer ligt.
Toen ik zelf in een conflict zat, bracht oordelen me niet veel goeds. Integendeel, het gaf me alleen maar meer ellende.
Het gaat ook zo gemakkelijk hè, een oordeel geven over iets of iemand. Of over een gebeurtenis als een juridisch conflict.
Ik betrapte mezelf er doorlopend op.
Zo vond ik van alles over organisatie X met wie ik een conflict had. Of over persoon Y, die natuurlijk niets anders deed dan het beleid van organisatie X klakkeloos uitvoeren. En natuurlijk over het conflict zelf. Ik ben immers jurist.
“Wat hij doet, slaat echt nergens op.”
“Die actie druist in tegen alle normen en waarden.”
“Het is in strijd met de wet / klachtwaardig / strafbaar.”
Als jurist wordt van mij aldoor gevraagd om dit soort oordelen te toetsen.
Maar op dat moment – toen ik zelf in een conflict zat – lukte me dat niet.
Het oordeel had me in zijn macht. Het maakte dat ik niet meer helder naar de situatie kon kijken.
Nu zie ik dat mijn oordeel me meenam naar plekken waar ik helemaal niet wilde zijn. En als ik eerlijk ben, werd de situatie door al dat oordelen alleen maar erger.
Ik voelde me gestrest, chaotisch, onrustig. En niet te vergeten: DIE IRRITATIE.
Aargh! Ik kon om het minste of geringste uit mijn vel springen. Zo kende ik mezelf niet.
Op mijn werk verloor ik snel mijn focus. Ik hield me bezig met onnozele klusjes. Het echte werk liet ik liggen.
Tot aan het kantelpunt: “ik wil dit niet meer”.
Lang geleden had ik al geleerd dat als je iets anders wil, je ook iets anders zal moeten doen.
Ik besloot ermee te stoppen. Met dat oordelen.
En natuurlijk lukte dit niet. Of in ieder geval maar deels.
Toch veranderde er iets. Ik was me er steeds vaker van bewust dát ik weer aan het oordelen was. (maar dan natuurlijk zonder oordeel daarover J ).
Ik ontdekte dat het van daaruit niet veel moeite kostte om heel bewust mijn aandacht ergens anders op te focussen.
Naarmate ik dit consequenter ging doen, kwam er meer ruimte in mijn hoofd én lijf.
En nu komt het: dat beetje ruimte was precies wat ik nodig had.
Ineens kon ik zien zien welke stappen ik moest gaan zetten om mijn conflict op te lossen.
Bleken dit ook nog eens precies de juiste stappen te zijn.