Een van de beroemdste uitspraken van Shakespeare. En ook meteen een van zijn meest controversiële. Misschien was het als grapje bedoeld.
Bij mij roept het op dat rechtshulpverleners niet altijd positief bijdragen aan de oplossing van een conflict. Ik inclusief. Laatst nog:
‘Wanneer heb je tijd?’ Ik hoor de onrust door zijn stem. Mijn klant had een rot e-mail ontvangen van zijn wederpartij. En het was meteen duidelijk: hij wilde NU actie. Mijn klant zat hoog in de emotie.
Terwijl ik in mijn agenda keek, ratelde hij vast door over wat hem dwars zat. Ik luisterde aandachtig. Scande het juridisch kader in mijn hoofd en zette een strategie uit.
Ik zat in de ACTIE modus. En toen:
W.A.I.T.
Why Am I Talking?
Ik realiseerde me: soms is het goed om eerst even niets te zeggen, niets te doen. Maar te bezinnen.
Want door meteen te handelen is de kans groot dat je wordt meegenomen door de emotie van je klant. Het is díe emotie, die jouw houding en jouw stukken kleurt — onbewust.
Daarmee is niemand gediend. Het is mijn ervaring dat het partijen eerder verder van zichzelf en elkaar verwijderd dan dichterbij brengt.
En is dat niet wat wij als conflictoplossers eigenlijk ten diepste het liefste willen?