We lopen de rechtbank uit. Mijn klant, een sterke vrouw en al meer dan 25 jaar ondernemer, zit hoog in de emotie.
Ze kan niet geloven welke leugens er werden verteld.
Ze wil het juridische debat opnieuw starten. Maar nu met zichzelf.
Ze moet duidelijk stoom afblazen.
Wat ik begrijp.
Ik vraag of ze zin heeft om een rondje te lopen. Ze knikt en gaat verder waar we zojuist in de rechtszaal geëindigd zijn.
Ik merk dat deze verhalen — of beter: deze oordelen, haar niet helpen. Een kleine interventie:
“Ken je het verhaal van die olifant?”
Ik toon haar een plaatje op mijn telefoon.
“Zes mensen, zes keer de waarheid. Maar wie beschikt nu over dé waarheid?”
Ze kijkt me vragend aan.
Ik: “Ik denk niemand. Want niemand ziet de hele olifant in zijn geheel. Iedereen neemt slechts maar een stukje van de waarheid waar”.
Het gelaat van deze vrouw, die net nog zo in de weerstand zat, verzachtte. Ze zag in dat inderdaad iedereen zijn eigen waarheid heeft en dat het geen zin heeft om daar tegen te vechten.
Laat staan je energie aan te verliezen.
Mooi inzicht. Nu nog vasthouden. En dat is inderdaad niet makkelijk. Maar consistent de olifant voor ogen houden, helpt daarbij wel.
En het mooie van niet oordelen: het levert je meteen winst op. In tijd, in energie. En rust in je systeem.